‘Is dit alles? Oehoehoe…’ zong Henny Vrienten in 1982 met de band Doe Maar. ‘Een kind, een huis, een auto en elkaar’. Voor ICT-manager Floris een songtekst die – helaas – de spijker op zijn kop sloeg. De vraag die Vrienten zo melodieus onder woorden bracht, hield hem sinds een tijdje flink bezig. Wachtte er ergens op hem niet iets veel spannender, groter en meeslepender? Tijd voor een gesprek.
Floris was een vrolijke veertiger die het goed voor elkaar had in het leven. Toevalligerwijs was hij ooit in de ICT terecht gekomen en stuurde nu een afdeling van 40 man aan in een bruisend, hip mediabedrijf. Dat ging hem soepel af, net zoals zijn privéleven. Hij had een fijne relatie met zijn vrouw en samen voedden ze twee makkelijke kinderen op die het goed deden op school. Daarnaast hield hij tijd genoeg over voor uiteenlopende hobby’s en zorgde hij met liefde voor zijn bejaarde moeder. Zo op het oog dus niks aan de hand, zou je zeggen. Wat deed Floris dan in hemelsnaam bij een loopbaancoach?
Nou, eigenlijk kwam Floris met een vraagstuk waar het gros van mijn cliënten mee struggelt. Ik noem het, gemakshalve naar het nummer van Doe Maar, de ‘Is dit alles..?’-vraag. Onrust is het beste woord dat bij deze kwestie past. Vragen als: ‘Zit er niet nog meer in het vat?’ en ‘Doe ik er wel juist aan door zo in mijn comfortzone te blijven?’ houden deze groep veel bezig. Want hoeveel beter zou hun leven eruit hebben gezien als ze hun kinderdroom achterna waren gegaan en toch hadden gekozen voor het pad van gymleraar, filmregisseur of botenbouwer? Wat nou als …?
Ook Floris had zo zijn bedenkingen. Haalde hij wel alles uit zijn loopbaan? Of zag hij een nieuwe, betere richting over het hoofd? Schoorvoetend vertelde hij dat hij ervan droomde om als basgitarist van een beroemde rockband op de bühne te staan. De haren los en de gitaar om: dat was inderdaad een groot contrast met de huidige invulling van zijn leven. Het blijkt dat we als we al onze talenten zouden uitwerken, we gemiddeld negen levens zouden kunnen vullen met beroepen, ambities en loopbanen. Het is maar welke afslag je kiest op een bepaald moment. Maar als deze verschillende waakvlammetjes af en toe oplaaien, kan er een flink gevoel van onrust ontstaan.
Maar een clean shade, carte blanche of rigoureus opnieuw beginnen, is niet altijd de beste oplossing. Onderzoeken waar de onrust vandaan komt en wat er nodig is om weer begeesterd verder te kunnen, blijkt veel effectiever. Tijdens een loopbaantraject brengen we, los van de huidige functie, de gewenste richting in kaart. Regelmatig blijkt een deel van elementen van de gewenste richting al aanwezig en kan het best zijn dat de huidige situatie helemaal zo slecht nog niet is. Zodra je dat kunt zien, kun je het weer leren waarderen. Hierdoor is er meer ruimte om te werken aan die stukjes die juíst een boost nodig hebben.
Deze boost kan eigenlijk beter worden omschreven als een accentverschuiving. Vergelijk het met het aanzetten van een nieuwe knoop waardoor je oude jasje weer een nieuwe uitstraling krijgt. Qua loopbaan kun je bij deze accentverschuiving denken aan dezelfde baan maar dan in een andere organisatie of de omgang met de leidinggevende die nèt wat gezelliger kan. Daarnaast kunnen een leuke hobby voor na werktijd, minder reistijd (met stip op 1!) of een andere mindset op de werkvloer, ook al een grote rol spelen. Al deze kleine dingen zorgen voor veel meer ademruimte en zijn minstens zo effectief als het radicaal omgooien van de huidige koers.
Deze behoefte aan accentverlegging gold ook voor Floris. Met het opnieuw onderzoeken van zijn drive ontdekte Floris dat leidinggeven, korte werklijnen en zijn passie voor techniek de allerleukste ingrediënten waren voor een baan. Preciés de dingen die hij elke dag mocht doen. Hij leerde zijn baan opnieuw waarderen en voelde zich zelfs dankbaar voor de loop der dingen. Hij realiseerde zich ook dat hij zijn droom om rockster te worden in een andere vorm moest gieten. Hij besloot weer – spreekwoordelijk – de sterren van de hemel te gaan spelen op de werkvloer en daarnaast vaker zijn gitaar op vol volume te zetten om mee te rocken met dat gouden ouwe nummer van Henny Vrienten.
Dit is nummer 6 van 10 verschillende en bijzondere verhalen in het kader van mijn 10-jarig jubileum.